Yıllarca üst üste koydukların, özenle dizdiklerin, biriktirdiklerin sarsılır bazen. Bazı parçalar düşer sağa sola, bazıları puf diye yok olur silinir. İlk başta kirlendiğini anlamadığın, anca yalınayak bastığında ayağının altındaki siyah tozdan zınk diye fark ettiğin ev gibi. Kaldırıp bi bakarsın ki, ayağın kirlenmiş. Oysa da mis gibi görünüyordu. Derli toplu. Fark ettiğin an düşenleri, düşünce zedelenenleri anca o zaman düzeltebilirsin bişeyleri. Dünya devinim halinde. Düşen kalkan gelişen gerileyen her şey normal. Çünkü her hal geçici.
denizkoker.wordpress.com 