Cam duvarlar…

Kişilik dediğin şey vardır evet, ama esareti altına girmemek lazım. Ben böyleyim, bunu yapmak bana yakışmaz, odur budur. Oysa üst planda, kendini korumak için bazen kişiliğinden sıyrılıp, daha farklı davranıp, kendini koruman daha uygundur belki…

Camdan duvarların varsa kişiliğinde, saldırı anında cam kırıklarıyla yara almamak için kişiliğinden bir adım dışarı çıkmalısındır belki de. a74f99bf7ddd9be94ee91bdc10e83523.jpg

Kim bilir…

safe_image

Eski telefonları mı özlüyoruz, eskiden arayabildiğimiz aramızdan kayıp giden isimleri, numaraları mı?

Kasetleri mi özlüyoruz, bize güzel şeyler hatırlatan o şarkıları mı?

Eski arkadaşları mı, onlarla paylaşılan gamsız anıları mı?

Betamax, VHS  kasetleri mi, yoksa seyrettiğimiz filmleri mi?

Kurabiye kokusunu mu özlüyoruz, anne şefkatini mi?

Türk filmlerini mi özlüyoruz, o naifliği mi?

Ne nostalji yaptım ama…

 

 

Peki ya bardak?

bardak

Hepinizin bildiği hikaye. Bazısı bardağın yarısı boş der, bazısı yarısı dolu…

Ama üçüncü bir gerçek var ki, herkesin gözden kaçırdığı…

“Bardak…”

Bardak var kardeşim… Bardak hayatımız, bardak olmasa ne yarısı dolu, ne yarısı boş,

hiçbiri olmaz di mi ama… Bardağa şükürler olsun…

Sabah radyoda Geveze’den dinledim bunu, ne de doğru.